Wij leven in een wereld waarin alles snel gaat en we worden aan alle kanten uitgenodigd om dat tempo te volgen.
Rust en aandacht is zo zeldzaam, dat er al speciale centra worden geopend om in die behoefte te voorzien. Er is behoefte aan retraite in een klooster of in een ver land, alsof dat die pauze in de hectiek kan garanderen.
Daarom wil ik je nu uitnodigen die ruimte elke dag te vinden, in je eigen huis, in je eigen alledaagse leven,in jezelf..
Elke dag minimaal vijf minuten aandacht voor jezelf moet toch lukken.
In die pauze in de dag, nodig ik je uit om echt te voelen wat er voorbij komt.
Ben je verdrietig, moe, blij, ervaar je pijn: laat het toe, het mag er zijn.
Alles wat je voelt is een vertaling van jouw innerlijke leven en dat mag je accepteren voor wat het is.
Het hoeft nu, vandaag, niet opgelost te worden, het hoeft alleen maar gevoeld en ervaren te worden. Zonder oordeel, zonder verzet, zonder minachting .
Nodig het uit om je te vertellen waar het voor staat. Wat is de boodschap. Beschouw het als een brief die je mag lezen.
Sla symbolisch je armen om dat gevoel en verwelkom het : immers het is een deel van jou. Aandacht voor pijn, voor eenzaamheid, voor boosheid, irritatie, frustratie, is de eerste stap naar begrijpen. Begrip is een helende kracht, die niet veroordeelt maar accepteert en daardoor transformeert.
Dit proces van ondergaan wat zich in je roert, kan pijn meebrengen, eenzaamheid en vooral verdriet.
Het is een individueel proces met de uitnodiging er helemaal in te duiken, eerlijk alles onder ogen te zien en de consequenties aanvaarden van wat het met je doet. Niet direct naar de oplossing willen gaan, maar het ook weer loslaten en luisteren naar je ziel, je waarheid en weten dat daarin de oplossing zich aandient.
Het werkt louterend om zo aandacht te geven aan je eigen zielenroerselen.
Het helpt alleen al door jezelf te laten weten dat jij belangrijk bent voor jezelf en trouw mag blijven aan wat voor jou klopt.
Groeien doe je altijd: het is onmogelijk om niet te groeien. De meeste groei ligt onder en naast en in het verlengde van je pijn, je moeite en de inspanning die je over hebt voor jezelf om te leven wat echt klopt en de bevrijding die daarna zichtbaar wordt.
Het is een belangrijke stap naar authentiek en autonoom durven zijn.
Atti