Lieve lieve lieve Atti en Jaap,
Ik wil jullie nogmaals vanuit het diepst van mijn hart bedanken voor de ontmoeting(en) die we met elkaar hebben gehad in Frankrijk. Er is iets gebeurd wat ik voor het gemak maar “contact maken met mezelf” noem. Jarenlang was het een verstandelijk weten dat dit mogelijk was, nu is het beleefd en gevoeld. Ik kan nu echt gaan leven, natuurlijk met de hobbels en de uitdagingen die daar bij horen maar meer vanuit een zekerheid, een zekerheid die mijn Zelf heet. En dat gevoel is onbeschrijfelijk….. (mooi).Dank, dank, dank en wie weet tot ergens, in Frankrijk, Nederland.
Manon Porte (yogadocente)
Er is licht, overvloed en aandacht