Met een vraag voor de toekomst vloog ik naar Eaux Puiseur. De vraag bleek bij de eerste ontmoeting met Atti reeds vergeten en onlosmakelijk verbonden met een verleden. Een verleden dat ik gevoelsmatig na de nodige investering in diverse vormen van hulpverlening en verkozen pad als psychologe, dacht keurig te hebben opgeborgen. Helaas….als een “puppet on a string” werd ik er nog angstvallig door bepaald.
Er kwamen beelden terug van hoe ik als klein meisje naar de wereld keek, zo vol vertrouwen en geloof, genietend van elk moment op mijn pad. Vlinder noemde men mij en deze vlinder werd gezegd te landen. De landing was niet zacht en de aarde een plek waar ik mij niet veilig voelde. De realiteit van de dag ontvloog ik door inwaarts te keren, uitwaarts vloog ik nimmer meer.
Dat kleine meisje ontmoette ik weer in Frankrijk. Zo ook het inzicht en begrip voor het doen en laten van belangrijke mensen om mij heen. Er waren talloze “aha erleibnissen”, tig kwartjes die vielen; het deed mij mijn pad begrijpen wat ik tot dusverre had gevolgd, maar ook alle negatieve emoties voelen die te lang opgeborgen waren geweest.
Zittend op de bodem, de pijn in alle opzichten ervaren, creëerde ik vanuit een vrije keus een lang gewenst fundament. Het kleine meisje in mij sloeg haar vleugels uit en vloog omhoog naar de volwassen vrouw die ik ben. Ik heb de last van het verleden achter gelaten en voel mij lichter en vrijer dan ooit.
Voor de eerste keer gaat het nu om mij…vlinder
Ik zocht heling buiten mij zelf bij anderen
Ik vond heelheid in mijzelf
Wieke van der Wal
GZ-psycholoog/Kinder- en jeugdpsycholoog